น้องคอยอยู่นา ใกล้ออกพรรษา
แล้วเด้พี่ เสียงลมหนาวพัดวี่ๆ น้องคนนี้คิดฮอดอ้าย
เหลียวเบิ่งนาข้าว ต้นข้าวเบาล้มเป็นตาหน่าย
น้ำตาน้องไหล ใจคิดนำอ้าย จักเป็นจังใดน้อใจคนเอย
สายลมหนาวพัดฮวงข้าวก่อง
คือจังสายลมฟ้อง ว่าอ้ายลืมน้องแล้วเด้
ต้นข้าวเบาล้มเป็นหล่าวถืกลมพัดเซ
ย้านเป็นคือใจคนเท่ หลอกให้ฮักแล้วเทน้องไป
จำได้ไหม สัญญาไว้ใต้ต้นดอกจาน
ว่าเฮาสิฮักแต่กัน ให้ดอกจานเป็นพยานหัวใจ
ออกพรรษา อ้ายสิมาขอหมั่นน้องไว้
พัดหนาวพัดมาถามใจ เป็นจังใดคือมิดซีลี่
ต้นข้าวมันเซ ลมพัดเป๋ไปคนละทาง
เป็นคือคนใจฮ้าง บ่จริงจังคือจั่งว่าไว้
พ้อใหม่มักหน้า บ่มีสัจจะแท้น้อผู้ชาย
ต้นข้าวมันล้มยังพอเกี่ยวได้ แต่อ้ายเบิดใจ บ่หวนกลับมา
ฝากลมหนาวส่า ให้อ้ายกลับมาบอกเลิกกันก่อน
อย่าให้คิดฮำฮอนคือจังละครบ่มีตอนจบ
สิฮักสิฮ้าง สิได้เปิดทางให้คนอื่นคบ
สิเอาจังใดอยากให้จบๆ เพื่อน้องสิได้หาคนใหม่แทน
ยังฮักมั่นแก่น หรือสายแนนขาดแล้วละบ่
หัวใจคนรอ มันน้ำตาคลอทุกวันทุกวี่
เฟซหาย ไลน์เงียบ คือบักหอยไข้แท้น้อคุณพี่
ตอบหยังมาบ้างก็ยังดี คนอยู่ทางนี้ ใจสิขาดแล้ว
ต้นข้าวมันเซ ลมพัดเป๋ไปคนละทาง
เป็นคือคนใจฮ้าง บ่จริงจังคือจั่งว่าไว้
พ้อใหม่มักหน้า บ่มีสัจจะแท้น้อผู้ชาย
ต้นข้าวมันล้มยังพอเกี่ยวได้ แต่อ้ายเบิดใจ บ่หวนกลับมา
ฝากลมหนาวส่า ให้อ้ายกลับมาบอกเลิกกันก่อน
อย่าให้คิดฮำฮอนคือจังละครบ่มีตอนจบ
สิฮักสิฮ้าง สิได้เปิดทางให้คนอื่นคบ
สิเอาจังใดอยากให้จบๆ เพื่อน้องสิได้หาคนใหม่แทน
ยังฮักมั่นแก่น หรือสายแนนขาดแล้วละบ่
หัวใจคนรอ มันน้ำตาคลอทุกวันทุกวี่
เฟซหาย ไลน์เงียบ คือบักหอยไข้แท้น้อคุณพี่
ตอบหยังมาบ้างก็ยังดี คนอยู่ทางนี้ ใจสิขาดแล้ว